Մարդը ունի բնությանը պահանջմունք`. օրինակ հարgանք, սիրված լինել։ Բնությունն ել ունի մարդու համար պահանջներ մաքուր պահել, բնությունը, բարի լինել միմիյանց հանդեպ և այլն։ Եկեք հասկանանք ինչ է մարդու պահանջմունքը։ Պահանջմունքները ընկած են մարդու հոգեկան ակտիվության հիմքում։ Մարդը ակտիվ է այնքանով, որքանով նա ունի պահանջմունքներ, որոնք անհրաժեշտ էբավարարել։ Սեփական պահանջմունքների գիտակցումը կապված է անձի ընդհանուր զարգացման, նրա գիտակցության, ինքնգիտակցության, խոսքի, մտածողության ձևավորման հետ։ Ամեն մարդ ունի իր պահանջմունքը տարբեր մարդիկ ըստ տեսակի պահանջում են տարբեր բաներ։ Բացառապես մարդկային պահանջմունքների շարքին են դասվում նաև հոգեբանական պահանջմունքները։ Դա այն պահանջմունքն է, որ մարդն ունի աշխարհի ու նրա հետ իր հարաբերությունների հստակ ու իմաստալից պատկերն ունենալու պահանջմունք։
Իմ կարծիքով դաստիերակությունը կախված է շատ բանից։ Դպրոցում դասաստուն ինչ ել ասի երեխան իր դաստիերակությամբ է առաջնորդվում։ Երեխային ոչ ասելը կարելի է ։ Ճիշտ է ես այդքան ել մեծ չեմ բայց իմ կարծիքով ամեն ծնող իր դաստերակելու ձևը ունի։
Նշել Իտալիայի աշխարհագրական դիրքի առավելություններն ու թերությունները:
Հարավում տոթակեզ ամառներ են լինում, հյուսիսում՝ խստաշունչ ձմեռներ։ Իտալիան հրաբխային երկիր է, բայց կան ընդամենը մի քանի գործող հրաբուխներ, որոնցից են Ստրոմբոլին և Էտնան։
Նշել Իտալիայի բնական պայմանների առավելություններն ու թերությունները:
Իտալիան Եվրոպայի ամենախիտ բնակեցված երկրներից է։ Այս երկիր ոտք են դրել շատ ժողովուրդներ, այդ թվում արաբներ, բյուզանդացիներ, հույներ, նորմանդացիներ և փյունիկեցիներ։Բնակչության մեծամասնությունը կաթոլիկ է, բայց քչերն են կանոնավորաբար եկեղեցի հաճախում։ Ըստ որոշ տեղեկությունների՝ վերջին տասնամյակների ընթացքում եկեղեցու ազդեցությունը թուլացել է, օրինակ՝ ժողովուրդը չի ցանկանում հետևել հնուց եկած եկեղեցական կանոններին աբորտի և ամուսնալուծության վերաբերյալ։
Ի՞նչ դեր ունի Իտալիան ժամանակակից աշխարհում:
Իտալյան առաջատար է իր մշակույթով իր Հռոմով իր թանգարաններով ուտեստններով կլիմայով նա տարբերվում է բոլոր երկրներից։
Ուրվագծային քարտեզի վրա նշել Իտալիայի հարևան պետությունները, ափերը ողողող ջրային ավազանները, արդյունաբերական խոշոր կենտրոնները:
Ժամանակակից Լեհաստանի տարածքում մեր թվականության սկզբին բնակվում էին գերմանական սկիրների և լուգիացիների ցեղերը։ Այնուհետև նրանց փոխարինեցին վելբարյան մշակույթի գոթերը, իսկ 1-ին հազարամյակի վերջում՝ արևելյան պոլյանները, որոնց անունով կոչվեց երկիրը, և լյախերը, որոնց անունից առաջացավ մյուս ազգերի կողմից ժողովրդին տրված անունը։ Հայերեն «լեհ» անունը նույնպես ծագում է լյախերի ցեղի անունից։
Լեհաստանի ամբողջ պատմությունը լի է դրամատիկ իրադարձություններով, հարևան տերությունների ներխուժումներով ու զավթումներով։ Իր պատմության ընթացքում Լեհաստանը հինգ անգամ իրար մեջ բաժանել են հարևան պետությունները]։
Առաջին բաժանում՝ 1772 թվականին՝ Ռուսաստանի, Պրուսիայի, Ավստրիայի միջև,
Երկրորդ բաժանում՝ 1793 թվականի հունվարի 23-ին՝ դարձյալ Ռուսաստանի, Պրուսիայի, Ավստրիայի միջև,
Երրորդ բաժանում՝ 1795 թվականի հոկտեմբերի 24-ին՝ դարձյալ Ռուսաստանի, Պրուսիայի, Ավստրիայի միջև, որի ժամանակ տեղի ունեցավ անկախ լեհական ազգային պետության վերացում,
1807-1814 թվականներին շնորհիվ Նապոլեոնյան պատերազմների՝ 1807 թվականին՝ Պրուսիայից, իսկ 1809 թվականին՝ նաև Ավստրիայից խլված լեհական հողերի վրա Նապոլեոն Բոնապարտ կայսեր կողմից վերստեղծվեց լեհական ազգային պետականություն, Վարշավայի դքսություն անվամբ, որի գլուխ կանգնեցվեց Սաքսոնիայի կուրֆյուրստը։ Սակայն Նապոլեոն I-ի պարտությունից հետո Լեհական պետականությունը դարձյալ լուծարվեց, իսկ նրա հողերը բաժանվեցին կամ վերաբաժանվեցին հարևան պետությունների միջև։
Չորրորդ բաժանում՝ 1814-1815 թվականներ՝ դարձյալ Ռուսաստանի, Պրուսիայի, Ավստրիայի միջև, սակայն այս անգամ Ռուսաստանի բաժինն առավել մեծացավ։ 1846 թվականին Ավստրիան՝ Ռուսաստանի և Պրուսիայի համաձայնությամբ զավթեց Կրակով քաղաքը իր շրջակայքով։
Առաջին համաշխարհային պատերազմում Գերմանական երկրորդ ռայխից ցարական Ռուսաստանի պարտության և ցարիզմի տապալման արդյունքում 1918 թվականին վերականգնվեց անկախ լեհական ազգային պետականությունը,
Հինգերորդ բաժանում՝ 1939 թվականի օգոստոսի 23-ին՝ Խորհրդային Ռուսաստանի կամ ԽՍՀՄ-ի և նացիստական Գերմանիայի միջև (տե՛ս Մոլոտով-Ռիբենտրոպի պակտ)։ Օգոստոսի 23-ի գաղտնի խորհրդա-գերմանական պակտը կենսագործվեց 1939 թվականի սեպտեմբերին՝ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի սկսվելով, որի առաջին զոհը դարձավ Լեհաստանը։ Գերմանիան զավթեց Բուգ և Սան գետերից դեպի արևմուտք, իսկ ԽՍՀՄ-ը՝ դեպի արևելք գտնվող լեհական հողերը։
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ավարտից հետո Լեհական պետությունը դարձյալ վերականգնվեց։ Ըստ Պոտսդամի կոնֆերանսի (1945 թվականի հուլիս-օգոստոս) որոշումների և 1945 թվականի օգոստոսի 16-ի խորհրդա-լեհական պայմանագրի՝ Լեհաստանին միացվեցին Օդեր գետից արևելք գտնվող գերմանական հողերը՝ Արևմտյան Պրուսիան, Սիլեզիան, Արևելյան Պոմերանիան և Արևելյան Բրանդենբուրգը, իսկ դրա փոխարեն ԽՍՀՄ-ը իրեն պահեց 1939 թվականի սեպտեմբերին Լեհաստանից խլած գրեթե բոլոր հողերը (բացառությամբ՝ 1945 թվականին Լեհաստանին վերադարձված Բելոստոկի օկրուգի (Պոդլյաշյե) Սան գետի աջ ափին գտնվող ոչ մեծ շրջանի)։ Ի դեպ, ԽՍՀՄ-ն իրեն պահեց նաև Գերմանիայից խլված Արևելյան Պրուսիան։
Այսպիսով՝ Լեհաստանի ներկայիս սահմանները ձևավորվել են Երկրորդ աշխարհամարտից հետո։ Ավելի քան երեսուն տարի Խորհրդային Միության գերիշխանության տակ գտնվելուց հետո (սոցիալիստական Լեհաստան՝ Լեհաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն) Լեհաստանը 2001 թվականից Եվրամիության անդամ-երկիր է։
5:25 Agree with thine adversary quickly, whiles thou art in the way with him; lest at any time the adversary deliver thee to the judge, and the judge deliver thee to the officer, and thou be cast into prison: