Օրը սկսվեց գեղեցիկ ձյունով: Մենք ուրախ տրամադրությամբ եկանք կրթահամալիր, եղանակը տաք էր։ Եկանք պատմության դասարան՝ որից հետո, գնացինք ընդհանուր պարապմունքի։ Ընդհանուր պարապմունքից հետո եկանք դասարան և ծանոթացանք խմբի անդամների հետ, որից հետո ընկեր Սամվելը ներկայացրեց ճամբարային նախագծերը իսկ հետո փոքրիկ քննարկում եղավ << մարդու իրավունքների շուրջ>> ։ Հաջորդ ժամը գնացինք ընկեր Անդրանիկի մոտ մարզական ստուգատեսի։ Արեցինք ընդմիջում եկանք դասարան և վերջին ժամը ամփոփեցինք մեր ճամբարային օրը խոսեցինք տարբեր թեմաների շուրջ դպրոցում բուլինգի ուսուցիչների և երեխաների իրավունքների մասին։
Օր 2
Այսօր հունվարյան ճամբարի երկրորդ օրն էր և մենք բոլորս շատ ոգեվորված սկսեցինք մեր օրը։ ԳՆացինք ընդհանուր պարապմունքի հետո եկանք դասարան և սկսեցինք քննարկում «Մարդու իրավունքների կրթության շուրջ։ Հաջորդ ժամը գնացինք պարի սովորեցինք նոր պար որը նայեվ զվարճալի է։ Պարից հետո վերադարձանք դասարան և իրականացրեցինք նախագիծ ընկեր Ելենա Սարգսյանի հետ «Խաղում ենք հայերեն»։ Այքան հետաքրքիր էր բոլորդ իրար էլ ավելի լավ ճանաչեցինք կային շատ հետաքրքիր խաղաքարտեր որոնց շնորհիվ մնացածին բացատրում էիր քարտի վրա գրվածը։ Դասը վերջացավ արեցինք ընդմիջում և վերջին դասին արեցինք ընտրություններ արցախի հիմնախնդրի հետ կապված բաժանվեցինք երեք խմբի։ Ունի լուծում, չունի լուծում, չկողմնորոշվող խումբը։ Իհարկե ունեցանք երկար զրույց հիմնավորելով պատասխանները և վերջում եկանք այն հանգամանքի որ ունի լուծում և պետք է լուծենք։
Հ. Թումանյանի «Թմկաբերդի առումը» պոեմը կոմպոզիտոր Ա. Սպենդիարյանը ցանկացավ վերածել օպերայի, հեղինակը առաջարկեց հերոսուհու համար Գոհար անունը, բայց ի վերջո կոմպոզիտորը և լիբրետոյի հեղինակը՝ Սոֆիա Պարնոկը, ընտրեցին Ալմաստ անունը՝ սոսկ բարեհնչունության համար: Անվան գաղտնիքը կարելի է բացահայտված համարել:
Սուրենյանցի նկարազարդումներից կարևոր է «Թմկաբերդի առում» պոեմի նկարազարդումները, իհարկե նկարչից հետո պոեմը նկարազարդողներ եղել են, օրինակ` Էդուարդ Իսաբեկյանը, բայց այս նկարներն իրենց տեսակի մեջ բացառիկ են: 1906թ-ից սկսած` Սուրենյանցը հայկական ժողովրդական հեքիաթների նկարազարդման վրա աշխատել է շուրջ 10 տարի, նկարազարդել է նաեւ հայ, ռուս եւ եվրոպացի հեղինակների մի շարք գրքեր: Իսկ Թումանյանի գործերից նկարազարդել է նաեւ «Գառնիկ ախպերը», «Մոխրոտը» հեքիաթները:
Հարցարան 1.Փորձեք մտորել թումանյանական հետևյալ ձևակերպման շուրջ.
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում Մեր ծնընդյան փուչ օրից, Հերթով գալիս, անց ենք կենում Էս անցավոր աշխարհից։
2. Համաձայնեք, ընդդիմացեք կամ փորձեք լրացնել հետևյալ ձևակերպումը.
Դավաճանությունը համարվում է չարիքներից մեծագույնը: Դավաճանում են ընդհանուր գործին, համերաշխությանը, կրոնական, բարոյական, ազգային կամ դասակարգային շահերին: Դավաճանում են վախկոտությունից, շահամոլությունից, եսամոլությունից դրդված, լավագույն դեպքում՝ մոլորված են լինում: Բայց ո՞վ է որոշում՝ ի՞նչն է դավաճանություն. այս հարցը պատասխան չունի, ամեն ինչ որոշում է կոնտեքստը: Որոշիչը հասարակական կամ պետական շահն է. իսկ այն, ինչը վնասում է այդ շահին՝ դավաճանություն է: Այս չափանիշը այնքան հեղհեղուկ և հարաբերական է, որ ի վերջո մնում է միայն վերջին չափանիշը՝ ինքն իրեն չդավաճանելը: Ո՞վ է որոշում դավաճանության եղելությունը, ո՞վ է դավաճանը կամ ի՞նչ է դավաճանությունը:
3. Փորձեք բնութագրել Թմկա տիրուհուն. Կարող եք այս հերոսուհուն լավ կամ վատ կերպարի որակում տալ:
4. Ի՞նչ կասեք դավաճանություն երևույթի մասին:
5. Ռիչարդ Բախը նման փիլիսոփայական ձևակերպում ուներ. «Ոչ մեկը մեզ չի պատկանում, քանի որ չի պատկանում, չի էլ կարող դավաճանել»: Ի՞նչ կասեք սրա մասին:
6. Ինչու՞ Ալմաստը չարեց վերջին քայլը դեպի ցանկալի գահը տանող ճանապարհին: Ինչո՞ւ այդ վերջին քայլը՝ Նադիրին հաճոյանալը, նրան թվաց ավելի մեծ դավաճանություն, քան հայրենիքի և ամուսնու դավաճանությունը: Ավելի պարզ. ի՞նչ է փորձում պահպանել դավաճանը, ինչի՞ն է մնում անդավաճան, երբ դավաճանում է:
7.Զուգահեռներ անցկացրեք Իսահակյանի հերոսուհի Լիլիթի և Թումանյանի վերը նշված պոեմի հերոսուհու միջև:
8.Փորձեք խոսել Նադիր շահի և Թաթուլի կերպարների մասին:
9.Փորձեք խոսել ընդհանրապես դավաճանություն երևույթի մասին՝ մեզանում, մեր առօրյայում: ******************************************************** «Աշխարհքին ու մարդկանց արևի պես նայեք» -Հովհ․ Թումանյան Դիտեք «Հավերժի ճամփորդը» ֆիլմը․ Մաս առաջին Մաս երկրորդ Առաջադրանք 1․ 3-5 նախադասությամբ շարադրիր ֆիլմի այն հատվածը, որն առավել հավանեցիր։ 2․Քո կարծիքվ, ֆիլմն ինչո՞ւ է վերնագրված «Հավերժի ճամփորդը»։ 3․Ձայնագրություններ, տեսագրություններ, ռադիոնյութ։ 4․Ընթերցել Թումանյանի պատմվածքներից առնվազն հինգը, առանձնացնել ամենավառ կերպարը (հիմնավորել ընտրությունը): Մարդ-բնություն, մարդ-մարդ հարաբերություններում, ի՞նչն է ընգծված նրա պատմվածքներում: Թումանյանի լեզվի յուրահատկությունը: 5․Գրական ժամ՝ թումանյական ընթերցումներ։
Սոնետը բանաստեղծության կառուցման կայուն ձևերից մեկն է: Բաղկացած է 14 տողից՝սկզբում երկու քառատող, իսկ վերջում երկու եռատող:
Տրիորետը բանաստեղծության կառուցման ձև է, որը բաղկացած է 8 տողից: Տրիորետի առաջին տողտ կրկնվում է իբրև չորրորդ և յոթերորդ տող, իսկ երկրորդ տողը՝իբրև ութերորդ տող:
Ռուբայաթը պարսկա-արաբական պոեզյայում քառատող ավարտուն բանաստեղծություն է, խոհափիլիսոփայական բնույթ: Դասական քառյակի մեջ հանգավորվում են առաջին, երկրորդ և չորորդ տողերը, իսկ երրորդ տողը մնում է անհանգ:
Գազելը բանաստեղծության մեջ կայուն ձև է, բաղկացած է մի քանի երկող տներից, որի մեջ առաջի տան զույգ և մնացած տների երկրորդ տողերի վերջնամասերը կրկնվում են, իսկ դրանց նախորդող բառերը ներքին հանգ են կազմում:
Ստորակետը դրվում ՝ (,) 1. Բարդ ստորադասական նախադասության շաղկապից առաջ (որ, եթե, որպեսզի, որովհետև և այլն…) 2. Համադաս նախադասությունների միջև (և, ու, կամ, և այլն…) եթե ենթական փախված չէ 3. Եթե ցույց է տալիս թվարկում 4. Միջանկյալ բառերից հետո (սակայն, իհարկե, ցավոք և այլն…) 5. 6. Կոչականից հետո 7. Կրկնվող շաղկապից հետո 8. Դերբայական դարձվածքից հետո և առաջ, եթե միջադաս է 9. Բացահայտչից հետո, եթե նախադասության վերջին բառը չէ
Բութը դրվում է (`) 1. Բացահայտչի/բացահայտալի միջև 2. երբ դերբայական դարձվածքը վերջադաս է կամ առաջադաս 3. Անորոշ առումներով թվվարկվող ենթականերից առաջ 4. Հիմունքի և զիջման առաջադաս և վերջադաս պարագաները տրոհելու համար 5. թվարկման դեպքում, եթե դա կատարվում է (նախ, ապա, և այլն… ) 6. Այն բառերի վրա որոնց հաջորդում է ամփոփում 7. Զեղչված ստորոգյալի դեպքում 8. Կարճ ուղղակի խոսքը, հեղինակի խոսքից անջատելու դեպքում
Միջակետը դրվում է՝ (.) 1. Անշաղկապ նախադասությունների մեջտեղում, եթե ինքնուրույնությունը շատ է 2. Եթե որովհետև բառը դրեցինք ու ստացվեց, դնում ենք միջակետ
Շեշտը դրվում է ՝ (՛) 1. Հրաման արտահայտող բառերի վրա 2. Կոչականի վրա 3. Բնաձայնական ձայնարկությունների վրա 4. Կրկնակի շաղկապների վրա
Հարցական նշանը դրվում է՝(՞) 1. Հարցական դերանունների վրա 2. Հարց արտահատող բառի վրա
Երկնքում ամպրոպ էր որոտում, բայց անձրև չէր գալիս: Պատից կախված էին նիզակներ, տեգեր, դաշույններ: Հեյ, ո՞վ կուզի թել ու ասեղ: Իշխանուհու կողքին էր միաայն նրա հավատարիմ աղախինը՝ Սարգիսը: Հրավերն ընդունելուց հետո նա ասաց՝ կգամ: Հայրն ասաց. անիծվես, եթե չկատարես կամքս:
Факт 1. Из всех древних Семи чудес света Висячие сады Семирамиды, располагавшиеся в Древнем Вавилоне, являются единственным, чьё существование до сих пор не подтверждено. Цивилизация вавилонян не оставила никаких свидетельств или упоминаний о них – писали о многоуровневых садах только древнегреческие и древнеримские авторы. Археологи перекопали все локации их предполагаемого местонахождения, но так и не обнаружили ни единого кусочка.
Факт 2. Такое название Висячие сады получили благодаря одной из легенд, объясняющей их происхождение. Легенда утверждает, что они были обустроены вавилонской царицей Семирамис, или Семирамидой, правившей государством около 3000 лет назад. А слово “висячие” пришло из древнегреческого языка, и оно означает скорее “нависающие” деревья, то есть высаженные на террасах, а не подвешенные в воздухе.
Факт 3. О существовании Висячих садов Семирамиды писали всего пять античных авторов. Описания у них в целом совпадают, хотя есть и различия. Но многие современные учёные считают, что эти авторы описывали не реальный объект, а некий идеал “восточного сада”.
Факт 4. Согласно свидетельствам некоторых древнегреческих историков, в садах Семирамиды произрастали не только обычные деревья и кустарники, но и фруктовые, а также ряд вьющихся растений вроде винограда. Если это правда, то зрелище, должно быть, было просто незабываемое.
Факт 5. Некоторые исторические документы указывают на то, что легендарные Висячие сады на самом деле существовали, но не в Древнем Вавилоне, а на территории современного Ирака, в городе Ниневии, бывшей столице Ассирии. Эта версия подтверждается и тем, что там в действительности существовали некоторые сады, для орошения которых ассирийский царь Синаххериб даже проложил 80-километровый акведук, построенный из более чем 2.000.000 каменных блоков.
Факт 6. Сразу несколько древнегреческих историков упоминают, что Висячие сады Семирамиды орошались с помощью винта Архимеда. Это изобретение действительно широко использовалось для орошения, поднимая воду на высоте. “Бесконечный” винт Архимеда можно увидеть в любой старой мясорубке – именно он проталкивает мясо вперёд.
Факт 7. Самые старые задокументированные описания Висячих садов Семирамиды датируются III веком до нашей эры. То есть они в любом случае, как минимум, на полтысячи лет моложе, чем сами сады. Это тоже одна из причин, почему само их существование ставится под сомнение.
Факт 8. Если Висячие сады действительно существовали, то они в любом случае были разрушены давным-давно. Некоторые историки полагают, что произошло это в VI веке до нашей эры в результате мощного наводнения. При этом другие античные авторы упоминают, что сады располагалась на вершине цитадели, и в таком случае версия с наводнением выглядит уже не слишком реалистичной.
Факт 9. Вторая по популярности теория гласит, что на самом деле Висячие сады были построены не Семирамидой, а царём Навуходоносором II, жившим спустя два столетия после неё. Сторонники этой теории полагают, что с именем Семирамиды это чудо света связали легенды и недостаток достоверной информации.
Факт 10. Если Висячие сады Семирамиды действительно существовали в Вавилоне, то орошались они, очевидно, водами реки Евфрат. Вполне возможно, так оно и было в действительности. Но так как за тысячи лет русло реки переместилось, возможно, место, где сады располагались, сейчас находится на речном дне, что объясняет отсутствие археологических находок.
-Սարգսյան Լաուրա - 