Ինչ ՞ է հեթանոսությունը:

Կրոն և կրոնական ծեսեր, այս արտահայտությունը, առանձին ժողովուրդների հոգևոր և հոգևոր գործունեության այս արտացոլումը զարգացել են նույնքան բազմազան, որքան կյանքի և պետության ձևերը: Խորը ոգով և զգացումով արմատացած, կրոնը, ներառյալ հեթանոսությունը, բխում է մարդկային հոգու ցանկությունից ՝ հաղորդակցվելու իր հոգևոր, ինքնատիպ աղբյուրի հետ, բնության արտաքին ուժի առջև ներքին դողալուց, երկրային փոթորիկների մեջ ավելի բարձր ուժերից և մարդկային անբավարար ուժերից կախվածության զգացումից: կյանքի Այդ իսկ պատճառով կրոնն, ըստ էության, ոչ միայն մեր ներքին կյանքի մի կողմն է, այլև ամբողջ կյանքի ամբողջությունը. Սա այն աստվածային կայծն է, որից բխում է ողջ հոգևոր գործունեությունը, այն հողը, որի վրա առաջանում է ոգու ամբողջ գույնը:

Որքան մոտենում են մարդիկ բնությանը իրենց ընդհանուր զարգացման մեջ, որքան պարզ է նրանց ապրելակերպն ու զբաղմունքը, այնքան ավելի սահմանափակ են իրենց մտքի հորիզոնները, որքան ավելի շատ է նրանց հոգևոր կյանքը միավորվում կրոնի հետ, այնքան ավելի կրոնական են դառնում նրանց մեկնումները հոգու ներքին աշխարհի համար `նույն գործունեության բացառիկ առարկան, որպես ֆիզիկական կյանքի ամենօրյա գործունեություն, այնքան ավելի շատ կրոնական և արտաքին պարտականություններ են վերաճում մի ուժեղ ամբողջության ՝ հաղորդելով մարդու ձեռքի գործերին ավելի բարձր, աստվածային սրբություն: Գործնական և կրոնական կյանքի այս փոխհարաբերություններում արմատավորված է կրոնների էությունը: Հեթանոսները երկրպագում էին աստվածային ուժերին, որոնք դրսևորվում էին իրենց բնույթով և հաղորդակցում էին երկրային ուղղությունն ու նպատակը: տեսնելով դրանց դրսևորումը հիմնականում արևի տակ, տալիս են լույս և կյանք, բույսերի թագավորության ծաղկման և թուլացման մեջ, հեթանոս ժողովուրդը նրանց համարում էր անձնական էակներ,

Բայց և՛ հեթանոսական կրոնական ներկայացուցչությունների ձևավորման մեջ, և՛ զոհաբերությունների, և՛ ծեսերի ժամանակ մեծ տարբերություն գտավ այն մարդկանց միջև, ովքեր շնորհված են բնության կողմից, զարգացման ավելի բարձր կարողությամբ, և այն կոպիտ ցեղերը, որոնց համար հասանելի են երկրային կյանքի մեկ շահ և մեկ զգայական սենսացիաներ: Այսպիսով, Աֆրիկայի և Կենտրոնական Ասիայի ժողովուրդները, որոնք բնությանը ամենամոտ են, հագցրեցին իրենց առաջնայինը, որը տրված էր զգայական աշխարհի կողմից, աստվածության հասկացությունները չմշակված ձևերով պտղի մեջ, երկրպագելով այս հասկացությունները կենդանիների կամ անասուն առարկաների տեսքով `հազվադեպ մարդկային ձևով:

Անծայրածիր- բարդ

աստվածակերտ — բարդ

կարգավորե- ածանցաոր

ուշադրությունից- ածնցաոր

շնորհակալություն- ածանցաոր

ուրախությունից — ածանցաոր

աստիճաններից- բարդ

վայրէջքին- բարդ

Ճակատագիրն- բարդ

կառուցվածքը- ածանցաոր

Ձյունաճերմակ- բարդ

հետաքրքրված- բարդ

Գործնական աշխատանք. մայրենի