storia completa
C’era una volta, nelle terre lontane lontane, un piccolo paesino isolato dal resto del mondo.
Gli abitanti del paesino erano molto legati alle loro tradizioni, proprio perché non avevano contatti con persone di altri posti.Ժամանակին, հեռավոր երկրներում, մի փոքրիկ գյուղ կար՝ մեկուսացված աշխարհից։
Գյուղացիները շատ կապված էին իրենց ավանդույթներին, հենց այն պատճառով, որ շփվում էին այլ վայրերից եկած մարդկանց հետ։
Il Conte del paese era l’unico nobile che avevano a disposizione, e per questo motivo era stato eletto sindaco.Քաղաքի կոմսը միակ ազնվականն էր, որ ունեին, և այդ պատճառով նա ընտրվեց քաղաքապետ։
Purtroppo il Conte qualche anno prima, aveva perso la moglie, e da quando era rimasto solo era diventato una persona molto rigida e severa. Gli abitanti del paese dovevano rispettare tutte le sue decisioni senza fiatare, e guai a chi si comportava diversamente!Ցավոք, կոմսը կորցրել էր իր կնոջը մի քանի տարի առաջ և ինչքան ժամանակ է նա մենակ էր մնացել, նա դարձել էր շատ կոշտ ու խիստ մարդ: Նրանք գյուղացիները ստիպված էին հարգել նրա բոլոր որոշումները առանց որևէ բառ ասելու, և վայ նրանց, ովքեր այլ կերպ էին վարվում:
Ma la cosa più assurda era che in questo paese erano state vietate le pasticcerie!
Nemmeno in casa propria si potevano fare dolci! Lo aveva proibito il conte dopo la scomparsa della moglie, che era morta per una indigestione di pasticcini alla crema.
Quella terribile vicenda gli aveva fatto perdere la ragione, e gli abitanti non avevano avuto la forza ed il coraggio di ribellarsi alla sua autorità.Բայց ամենաանհեթեթն այն էր, որ այս երկրում արգելեցին հրուշակեղենի խանութները։ Նույնիսկ տանը չէիր կարող քաղցր ինչ, որ բան պատրաստել: Կոմսը դա արգելել էր իր կնոջ անհետացումից հետո, ով մահացել էր սերուցքային խմորեղենի մարսողության խանգարումից։Այդ սարսափելի պատմությունը ստիպել էր նրան կորցնել իր խելքը, իսկ բնակիչները ուժ ու քաջություն չունեին ապստամբելու նրա իշխանության դեմ։
Ma un giorno, mentre soffiava fortissimo il vento, giunse in paese un pellegrino, che cercava un posto dove riposarsi per qualche giorno. Il Conte non amava gli stranieri, aveva paura che potessero agitare l’apparente tranquillità della gente del paese. Comunque, per non sembrare troppo cattivo, gli offrì ospitalità.
բայց մի օր մինչ քամին շատ ուժեղ էր մի ուխտավոր եկավ գյուղ՝ մի քանի օր հանգստանալու տեղ փնտրելով։ Կոմսը չէր սիրում օտարներին, նա վախենում էր, որ նրանք կարող են խանգարել քաղաքի մարդկանց իփրեվ անդորրը։ Սակայն, որպեսզի շատ վատ չհնչի, նա նրան հյուրասիրություն առաջարկեց։
-Սարգսյան Լաուրա - 